<<<<< विस्मृतीतल गाव>>>>>

भूतकाळात चाचपडत फिरून,
धुळीने झाकोळलेल्या स्मृतीला एका क्षणात,
आठवून देत मनात विस्फारलेल अन् ,
कधीतरी भूतकाळाच्या विस्मृतीत बुडालेल
कधीच न कळलेल गाव.

अंतरमनाच्या पुसटशा स्मृतीवर,
खिळून राहिलेल् माञ,
कधीच कुण्या बापड्यान,
न रेखाटलेल स्वपनाताच विरलेल गावं,
कधी विक्षिप्त तर कधी गुढ वाटणार गाव.

राहून राहून अदभूत अन् तितकेच हवं हवस वाटणार,
तर कधी स्मशान शांत वाटणार गाव,
कुठेतरी हरवलेले अन् प्रकाशझोतात नसणार गाव,
माञ विस्मृतीत कधीतरी लयाला गेलेलं गाव.

                                                      -सुरेश पुरी